Tras o parón do nadal...volvo

Tras un gran parón durante as vacións de nadal retomo o blog para informar de que a ausencia débese ao traballo grupal amplificado e ao vídeo educativo que plantexamos os ultimos días. Aquí está o resultado de ambos.

O proxecto amplificado coas TIC é Emociones y Flores, deixovos aquí a dirección do blog para que poidades velo, unha idea onde os peques realizarían pequenos historias relacionadas ca apredizaxe emocional en soportes dixitais simples como Toontastic! O nome do proxecto, Emociones y Flores, é un símil entre a extensa comunidade virtual e un campo verde que está por xerminar. O crecemento emociona que aportarán os vídeos será o abono para a terra yerma que conseguirá que medren flores nela. Nas nosas mans está seguir regando e coidando o noso campo emocional para que medren máis e máis. Os vídeos estarían subidos a YouTube na canle de Emociones y Flores. A parte máis teórica e toda a información adicional to proxecto estaría no blog antes citado e ademais, contamos cun perfil en twitter que podedes visitar aquí. 

O segundo proxecto foi un vídeo educativo, no noso caso foi El gran miedo de Peter, unha historia de superación na aula onde un alumno non é capaz de subir unha espaldera. Grazas ao apoio dos seus compañeiros e profesora, Peter logra superar o seu medo e subir a espaldera na proba de evaluación de Educación Física.
Aquí vos deixo o vídeo:

Magisto y Thinglink

Seguimos descubrindo webs e aplicacións útiles, esta vez Magisto e Thinglink. Comezamos por Magisto, un editor de vídeo automático que permite crear videos sen coñecementos de edición dixital, é gratuíto e funciona en ordenador e dispositivos móbiles tanto iOs como Android. Como funciona? Só tes que crear unha conta, subir diferentes fotos ou vídeos, escoller un estilo e unha música e obterás un vídeo editado e de boa calidade en só uns segundos. Útil sobre todo despois dunha excursión ou dun evento, para recolectar todas as fotos e minivideos nun só.

Continuamos con Thinglink, unha plataforma gratuíta que permite darlles vida a imaxes engadíndolles enlaces, vídeos, música...moi útil como recurso educativo. En Thinglink poderás subir unha foto e clicar nela nos puntos que desexes para engadirlle o contido que ti teñas preparado. Na imaxe aparecerán en forma de etiqueta e poderás compartila en calquer rede social ou web que teñas. Animádevos a probala coma min!

Eu xa probei Thinglink, aquí vos deixo a imaxe interactiva:

Códigos QR en Unitag

Seguimos coa realidade aumentada, esta vez cos códigos QR que podedes facer e que vos levarán ao voso blog ou páxina web. 

Que é un código QR? É un código bidimensional cadrado que pode almacenar datos codificados, nós usarémolo como enlace a unha URL. 

Como funcionan estos códigos QR? Cos teléfonos intelixentes escaneamos o código e accedemos directamente ao seu contido, por exempo abrir o navegador para a URL específica.

Con Unitag podemos crear un código QR no que almacenar os datos da nosa web de forma fácil e gratuíta, personalizalo na forma, cores e logos... Na esquina esquerda podedes ver o código deste mesmo blog, que funciona como hipervínculo e vos levará a Unitag para probar a experiencia coa vosa URL.

Blog grupal para o proxecto final de Novas Tecnoloxías.

Proyecto grupal: Emociones y Flores: Presentación.: Componentes del grupo:       Tamara Alfaya, Paula Collazo, Carla Cabaleiro y Sonia Alonso, alumnas del primer curso de    Educación Inf...

O noso proxecto só avanza, por fin temos blog grupal!! O proxecto final vai tomando forma e pronto estará subido ao noso blog. Non perdades ollo de twitter!

A tecnoloxía e todos os seus: e se...? en Black Mirror.

Pois sí, hoxe vou falar de Black Mirror, unha serie británica que conta actualmente con catro temporadas. É unha serie diferente a todo o que puideras ter visto ata agora onde, en cada capítulo, se conta unha historia ambientada en diferentes mundos distópicos, paralelos ou futuros, con diferentes personaxes e tramas. Entón, que teñen en común? A tecnoloxía. Unha tecnoloxía que evoluciona e aparece como causante dos dramas do episodio. Black Mirror é unha crítica, non demasiado dura, que nos fai reflexionar sobre o que podería pasar nun breve período de tempo co avance das tecnoloxías.

Chegados a este instante seguramente te preguntes o porqué do nome. Por que Black Mirror? O título da serie fai referencia ás pantallas de todos os aparatos electrónicos (móbiles, tablets, televisións, ordenadores...) que poden ser unha porta a cantidade de información e diversión pero que tamén actúan como artefactos que nos aislan do mundo.

Se aínda non vos pica a curiosidade vouvos relatar a trama dun dos pilotos de serie máis impactantes que vin ata agora. O primeiro capítulo, O imno nacional, sitúanos nun mundo distópico ou paralelo onde unha princesa moi querida, comparable a Lady Di, é secuestrada por un home que pide como rescate que o presidente da nación se grabe en directo practicando sexo cunha porquiña e se emita por tódalas canles posibles. 

O vídeo do secuestro e do rescate rula grazas ás redes sociais acadando nunhas poucas horas millóns de visitas. Todos son conscientes do que está pasando e todos queren saber se realmente o presidente será capaz de facer o que lle piden. Desde o minuto un pasas a ser unha desas persoas que se debaten entre ver a emisión ou non. 

Quizáis sexa este capítulo o máis perturbador da serie pero non o máis crítico. Todos merecen moito a pena. Animádevos a velos e reflexionar.

Escoitamos aos nosos nenos para saber que facer e que non.

Deixovos a miña infografía do traballo que lles gusta e que non lles gusta aos nenos
que nos servirá como base para o proxecto final de Novas tecnoloxías.

A idea é usar aquilo que lles gusta como metodoloxía para conseguir os obxectivos de superar todo aquilo que non lles gusta representando uns valors como tolerancia, superación, empatía...

Os intereses dos nenos son base do noso proxecto.

Tras preguntarlle aos nenos que tiñamos preto polos seus gustos e intereses obtivemos os seguintes resultados: debuxar, música, xogar, xoguetes, cantar, natureza, animais. Por outra banda, á hora de preguntar por aquilo que non lles gustaba as respostas foron: monstruos, escuridade, pelexas, berros tristeza... A misión era facer un proxecto didáctico a partir desta información e conseguir integrar as novas tecnoloxías nel así que o resultado foi este:

Pero antes de chegar a este precioso mural as nosas ideas agolpábanse sen rumbo ata dar coa idea do proxecto que imos levar a cabo: unha coleccion de narracións dixitais cos diferentes recursos dados (Toontastic, Voki, Chaterkid...) onde os nenos conten a súa propia experiencia superando os medos e cousas que non lles gustan e que realmente representan uns valores. Chegamos así ao tema das emocións e á aprendizaxe emocional tan polémica e necesaria na aula. Os intereses dos nenos serán usados como metodoloxía: a música sirve para reforzar o contido que queremos transmitir e facelo máis dinámico, ademáis, estará presente nos vídeos que eles creen. Utilizaremos debuxos, imaxes e ilustracións para evaluar o seu avance e para explicar as emocións e valores. O xogo estará asociado á tecnoloxía e ás diferentes aplicacións ás que poderan acceder, acadando así un ensino didáctico e orientado aos seus gustos.