Magisto y Thinglink

Seguimos descubrindo webs e aplicacións útiles, esta vez Magisto e Thinglink. Comezamos por Magisto, un editor de vídeo automático que permite crear videos sen coñecementos de edición dixital, é gratuíto e funciona en ordenador e dispositivos móbiles tanto iOs como Android. Como funciona? Só tes que crear unha conta, subir diferentes fotos ou vídeos, escoller un estilo e unha música e obterás un vídeo editado e de boa calidade en só uns segundos. Útil sobre todo despois dunha excursión ou dun evento, para recolectar todas as fotos e minivideos nun só.

Continuamos con Thinglink, unha plataforma gratuíta que permite darlles vida a imaxes engadíndolles enlaces, vídeos, música...moi útil como recurso educativo. En Thinglink poderás subir unha foto e clicar nela nos puntos que desexes para engadirlle o contido que ti teñas preparado. Na imaxe aparecerán en forma de etiqueta e poderás compartila en calquer rede social ou web que teñas. Animádevos a probala coma min!

Eu xa probei Thinglink, aquí vos deixo a imaxe interactiva:

Códigos QR en Unitag

Seguimos coa realidade aumentada, esta vez cos códigos QR que podedes facer e que vos levarán ao voso blog ou páxina web. 

Que é un código QR? É un código bidimensional cadrado que pode almacenar datos codificados, nós usarémolo como enlace a unha URL. 

Como funcionan estos códigos QR? Cos teléfonos intelixentes escaneamos o código e accedemos directamente ao seu contido, por exempo abrir o navegador para a URL específica.

Con Unitag podemos crear un código QR no que almacenar os datos da nosa web de forma fácil e gratuíta, personalizalo na forma, cores e logos... Na esquina esquerda podedes ver o código deste mesmo blog, que funciona como hipervínculo e vos levará a Unitag para probar a experiencia coa vosa URL.

Blog grupal para o proxecto final de Novas Tecnoloxías.

Proyecto grupal: Emociones y Flores: Presentación.: Componentes del grupo:       Tamara Alfaya, Paula Collazo, Carla Cabaleiro y Sonia Alonso, alumnas del primer curso de    Educación Inf...

O noso proxecto só avanza, por fin temos blog grupal!! O proxecto final vai tomando forma e pronto estará subido ao noso blog. Non perdades ollo de twitter!

A tecnoloxía e todos os seus: e se...? en Black Mirror.

Pois sí, hoxe vou falar de Black Mirror, unha serie británica que conta actualmente con catro temporadas. É unha serie diferente a todo o que puideras ter visto ata agora onde, en cada capítulo, se conta unha historia ambientada en diferentes mundos distópicos, paralelos ou futuros, con diferentes personaxes e tramas. Entón, que teñen en común? A tecnoloxía. Unha tecnoloxía que evoluciona e aparece como causante dos dramas do episodio. Black Mirror é unha crítica, non demasiado dura, que nos fai reflexionar sobre o que podería pasar nun breve período de tempo co avance das tecnoloxías.

Chegados a este instante seguramente te preguntes o porqué do nome. Por que Black Mirror? O título da serie fai referencia ás pantallas de todos os aparatos electrónicos (móbiles, tablets, televisións, ordenadores...) que poden ser unha porta a cantidade de información e diversión pero que tamén actúan como artefactos que nos aislan do mundo.

Se aínda non vos pica a curiosidade vouvos relatar a trama dun dos pilotos de serie máis impactantes que vin ata agora. O primeiro capítulo, O imno nacional, sitúanos nun mundo distópico ou paralelo onde unha princesa moi querida, comparable a Lady Di, é secuestrada por un home que pide como rescate que o presidente da nación se grabe en directo practicando sexo cunha porquiña e se emita por tódalas canles posibles. 

O vídeo do secuestro e do rescate rula grazas ás redes sociais acadando nunhas poucas horas millóns de visitas. Todos son conscientes do que está pasando e todos queren saber se realmente o presidente será capaz de facer o que lle piden. Desde o minuto un pasas a ser unha desas persoas que se debaten entre ver a emisión ou non. 

Quizáis sexa este capítulo o máis perturbador da serie pero non o máis crítico. Todos merecen moito a pena. Animádevos a velos e reflexionar.

Escoitamos aos nosos nenos para saber que facer e que non.

Deixovos a miña infografía do traballo que lles gusta e que non lles gusta aos nenos
que nos servirá como base para o proxecto final de Novas tecnoloxías.

A idea é usar aquilo que lles gusta como metodoloxía para conseguir os obxectivos de superar todo aquilo que non lles gusta representando uns valors como tolerancia, superación, empatía...

Os intereses dos nenos son base do noso proxecto.

Tras preguntarlle aos nenos que tiñamos preto polos seus gustos e intereses obtivemos os seguintes resultados: debuxar, música, xogar, xoguetes, cantar, natureza, animais. Por outra banda, á hora de preguntar por aquilo que non lles gustaba as respostas foron: monstruos, escuridade, pelexas, berros tristeza... A misión era facer un proxecto didáctico a partir desta información e conseguir integrar as novas tecnoloxías nel así que o resultado foi este:

Pero antes de chegar a este precioso mural as nosas ideas agolpábanse sen rumbo ata dar coa idea do proxecto que imos levar a cabo: unha coleccion de narracións dixitais cos diferentes recursos dados (Toontastic, Voki, Chaterkid...) onde os nenos conten a súa propia experiencia superando os medos e cousas que non lles gustan e que realmente representan uns valores. Chegamos así ao tema das emocións e á aprendizaxe emocional tan polémica e necesaria na aula. Os intereses dos nenos serán usados como metodoloxía: a música sirve para reforzar o contido que queremos transmitir e facelo máis dinámico, ademáis, estará presente nos vídeos que eles creen. Utilizaremos debuxos, imaxes e ilustracións para evaluar o seu avance e para explicar as emocións e valores. O xogo estará asociado á tecnoloxía e ás diferentes aplicacións ás que poderan acceder, acadando así un ensino didáctico e orientado aos seus gustos.

10 Curtometraxes que podes usar na aula para ensinar valores

Coma sempre, fuchicando en Pinterest cheguei a esta recolección de curtometraxes moi útiles para ensinar valores, emocións e sentimentos aos nenos. Non podemos esquecer a aprendizaxe emocional tan importante nesta etapa educativa (sempre é importante) afrontar as nosas emocións e os nosos medos axúdanos a medrar como persoas.
Nesta selección atopamos curtos que nos amosan conflictos de intolerancia como For the birds, Pixar, 2000.

Outro como Bridge, un curto cuxos personaxes só atenden as súas necesidades e esquecen a importancia da empatía e de respectar os dereitos e as necesidades dos demais. 

E sen dúbida o meu favorito: ¿Te atreves a soñar? Este vídeo vino na clase de Educación Plástica cando tiña 14 anos. Foi unha das clases que máis me marcaron na vida e que máis me fixeron reflexionar sobre o que quería ser e facer e como debía desprenderme dos meus medos e saír da miña zona de confort para vivir experiencias marabillosas.

Curtometraxe: "Just Breath"

Hoxe explorando un pouco nos taboleiros de Pinterest atopei unhas etiquetas sobre curtometraxes útiles para profesores de educación infantil ata chegar a este vídeo:

 A páxina á que accedín mostra un curto fabuloso sobre como afrontar as emocións que nos embargan de súpeto e ante as cales non sabemos reaccionar. O truco é respirar, pechar os ollos e volver a calma, sexas peque ou non tan peque.
Pois iso, respira.

O que os adultos poden aprender dos nenos.

Adora Svitak, unha nena de oito anos comeza o seu discurso deixando claro que a palabra "neno" non debería ter connotacións negativas, nin usarse de forma despectiva para referirse a un adulto irresponsable ou irracional. A maioría dos problemas no mundo son responsabilidade de adultos e nenas como Anna Frank ou Ruby Bridges fixeron cousas grandiosas. Obviamente, a idade non é relevante á hora de analizar o que aportas ao mundo.

Adora continua afirmando o necesario que é o pensamento infantil, que non está limitado pola racionalidade imposta aos adultos, que é creativo e sobre todo optimista. Os  nenos non abandonan os seus soños e as súas grandes ideas, non pensan no negativo das cousas e iso, queiramos ou non, aporta perspectivas que adultos nunca xamáis conseguiríamos ver. Se non podemos soñar unha cousa, como imos poder facela realidade? Como imos cambiar o mundo e a nosa forma de velo?

A seguinte cuestión que aborda é a aprendizaxe bidireccional: de profesor a alumno e viceversa. Os adultos adoitamos crer que todo en nos é a sabiduría lexítima que deben de adquirir os nenos, persoas que non saben e deben aprender. Desconfiamos das súas capacidades e da súa intelixencia. Pero, como imos educar a eses nenos que deben crecer se non temos en conta os seus gustos e os seus soños? se só os privamos de todo o que queren alegando que todo o que lle impoñemos é o único bo e correcto? A resposta é mal. Subestimando aos rapaces o único que conseguimos é reducir o seu rendemento.

O noso desafío é formar nenos que sexan adultos mellores ca nos, que melloren o mundo e as espectativas globais, que non deixen de pensar que o que nós tomamos por utopía é un soño realizable porque só así poderá progresar o futuro. A empatía é primordial, a caso non queremos todos ser escoitados?

Que poderían facer os meus alumnos?

•  Creo que despois de cada explicación ou actividade en aula os nenos poderían contar como se sentiron ou representar as emocións que sentiron nun debuxo para que eu poida saber que é o que lles gusta e que non á vez que eles teñen voz e se sinten escoitados. 
• En proxectos como obras teatrais ou de marionetas podemos deixar que, cun materiais previamente dados, os rapaces deixen voar a súa imaxinación e creen as personaxes que máis lles gusten.
• Combinando novas tecnoloxías e a aprendizaxe dos nenos podemos deixar ue eles creen o seu propio contido con aplicacións como bookcreator ou Toontastic, onde nos poderñian grabar o que eles queiran ademais de presentarnos as suas emocions,

Realidade aumentada: Aurasma e Book Creator.

Continuamos coas prácticas en Novas Tecnoloxías. Esta vez pasamos á realidade aumentada nas aulas e comezamos coa app Aurasma disponible para dipositivos iOS(iPod touch, iPhone ou iPad) ou para dispositivos con sistema operativo android (móbil, tableta ou tablet pc).
Tras crear unha conta na aplicación podemos comezar a crear capas de realidade aumentada que poderemos inserir en videos, imaxes, libros... onde queiramos. Debemos gardalo nun canle nomeado por tópicos para que logo poidan velo outros usuarios. Vouvos deixar aquí un tutorial para que o descubrades:

A seguinte práctica neste día foi Book Creator, unha aplicación que nos permite crear os nosos libros, lelos, envialos por correo electrónico, gardalos en Dropbox ou vendelos na iBookStore de Apple. Con esta aplicación podemos crear historias en formato libro ou incluso comics usando unhas guías de páxina. Nesta ocasión nos creamos un comic que compartirei convosco:

Como podedes ver, nas viñetas podemos engadir imaxes (tanto desde a galería como desde a cámara), usar os adhesivos que aparecen e, incluso, engadir sonido. 

Non vos parece interesante deixar aos peques crear as súas propias historias e compartilas? Ou mesmo as nosas, todo está ao noso gusto

Competencias e aprendizaxe competencial

Como xa dixen na anterior entrada, na última clase de Novas tecnoloxías falamos da aprendizaxe competencial e das competencias na educación. Para comezar, que son as competencias?
Como definición de competencias atopamos un montón, a do Informe DeSeCo é esta:

“la capacidad de responder a demandas complejas y llevar a cabo tareas diversas de forma adecuada. Supone una combinación de habilidades prácticas, conocimientos, motivación, valores éticos, actitudes, emociones y otros componentes sociales y de comportamiento que se movilizan conjuntamente para lograr una acción eficaz”.

O Parlamento Europeo  di que:

“… combinación de conocimientos, capacidades y actitudes adecuadas al contexto. Las competencias claves son aquellas que todas las personas precisan para su realización y desarrollo personales, así como para la ciudadanía activa, la  inclusión social y el empleo”.

Outra sería a de Moya y Luengo (2011)

“puede ser definida como un tipo de aprendizaje caracterizado por la forma en que  cualquier persona logra combinar sus múltiples recursos personales (saberes, actitudes, valores, emociones, etc.) para lograr una respuesta satisfactoria a una tarea planteada en un contexto definido”

E por última, unha bastante diferente, a que nos aporta a nova Lei de Educación: a LOMCE.

En el DECRETO 105/2014 LOMCE Galicia

“Las capacidades para aplicar de forma integrada os contidos propios  de cada ensinanza e etapa educativa, co fin de lograr a realización axeitada de actividades e a resolución eficaz de problemas complexos”
 A LOMCE limita as competencias como o xeito de usar os contidos das distintas etapas educativas (explicitas no curriculo deduzco) para resolver problemas (exames, vamos)

Agora ben, as competencias aunan o saber, o saber facer e o saber ser. E, pese ao que intentamos evaluar, a competencia non se ve, o único que vemos son uns indicadores de competencia.
Algún exemplos destos últimos serían:
Uso das unidades de peso e da multiplicación facendo a compra.(Somos competentes)
Catalogando obras dos museos da cidade. (Somos competentes)
Creamos e programamos prototipos que resolvan algún problema real.
...etc.

Pasando ao aprendizaxe competencial atopamos 4 características esenciais á hora de ensinar competencias:

• Significatividad
• Situaciones Complejas
• Procedimental
• Integrada 

Debemos diferenciar entre aprendizaxe significativa e aprendizaxe memorística, a significativo pódese transmitir e utilizar, a memorística non.

A aprendizaxe significatíva farános memorísticos.

Adxúntovos aquí unha presentacion moi útil de Paz González sobre as competencias de onde saquei a información deste post e co que demos a clase.

Padlet en clase

Na clase teórica desta semana descubrimos o que era Padlet, unha pizarra colaborativa dixital que nos permite participar e colaborar sen rexistrarnos ou instalar nada.  No Padlet de Paz atopamos este videoclip de Fito y Fitipaldis, que vimos todos xuntos e que de seguido comentamos no muro. Todo o que escribiamos aparecía instantáneamente en pequenas notitas.

Letra da canción: 

Ahora si, parece que ya empiezo a entender 

Las cosas importantes aquí 

Son las que están detrás de la piel 

Y todo lo demás.... 

empieza donde acaban mis pies 

después de mucho tiempo aprendí 

que hay cosas que mejor no aprender. 

El colegio poco me enseño.....si es por esos libros nunca aprendo a: 

Coger el cielo con las manos 

a Reír y a llorar lo que te canto 

a Coser mi alma rota 

a Perder el miedo a quedar como un idiota 

y a empezar la casa por el tejado 

a poder dormir cuando tú no estás a mi lado 

menos mal que fui un poco granuja 

todo lo que se me lo enseñó una bruja 

Ruinas.... ¿no ves que por dentro estoy en ruinas? 

Mi cigarro va quemando el tiempo, 

tiempo que se convirtió en cenizas 

Raro!! .... no digo diferente digo raro!! 

ya no sé si el mundo está al revés 

o soy yo el que está cabeza abajo 

El colegio poco me enseñó.... 

si es por el maestro nunca aprendo a: 

coger el cielo con las manos

a Reír y a llorar lo que te canto 
a Coser mi alma rota 
a Perder el miedo a quedar como un idiota 
y a empezar la casa por el tejado 
a poder dormir cuando tú no estás a mi lado 

menos mal que fui un poco granuja 

todo lo que se me lo enseñó una bruja 

Cada un escribía o que pensaba que quería dicir a canción, moi relacionada coa educación e coa metodoloxía nas aulas. 
Para min, Fito destaca a importancia das emocións, reivindica a importancia da presencia da intelixencia emocional na escola, onde parece que só se valora a intelixencia científica. Supoño tamén que critica o modelo educativo, que ensina cousas que realmente non nos serán útiles na nosa vida para VIVIR no sentido máis literal da palabra. Aprendeu vivindo, explorando, equivocándose e acertando, non do que dicían os libros e os profesores na escola.



Nesta clase tamén abrimos o debate sobre a aprendizaxe competencial, concepto do que falarei na próxima entrada largo e tendido.

Vémonos! 

PicPac, Stop Motion y Time-Lapse

PicPac é unha aplicación gratuíta de edición de vídeo para móbil e tablet que nos permite utilizar a técnica Stop Motion, coa que podemos crear unha película de animación a base de unir fotos con movemento entre elas. As fotos utilizadas estarán na galería e tras a selección se irá montando a película automáticamente. Con PicPac tamén podemos crear Time-Lapses, películas onde podemos ver a evolución de algo concreto no tempo.

Esta é a aplicación que descubrimos esta semana en Novas Tecnoloxías prácticas. Unha experiencia divertida e novidosa pois, pola miña parte, eu nunca usara o Stop Motion.

Déixovos aquí  un tutorial sobre PicPac pois non puidemos gardar a práctica coa aplicación para subila:

Descubrindo Piktochart

Nesta práctica de Novas Tecnoloxías abordamos o tema das infografías e que mellor maneira de poñelo en práctica que facer unha infografía. Así pois, tomando como inspiración o anterior traballo de Boas Prácticas realizamos unha desde a ferramenta Piktochart, unha web que nos permite crear infografías facilmente, dotándonos de plantillas prediseñadas, iconos, gráficos, fontes...


 Pero, que é unha infografía? Unha combinación de imaxes sintéticas, explicativas e doadas de entender xunto con pequenos textos que posúen o fin de comunicar información de xeito visual para facilitar a súa transmisión.


Non podo rematar esta entrada sen afirmar que, nestos momentos, Piktochart é unha das miñas páxinas web favoritas. A diversidade de opcións que ofrece é inmensa e permite crear, moi fácil, calquer proxecto que teñas en mente.

Aquí vos deixo a miña práctica.

Ademáis, adxúntovos tamén un pin de Pinterest que vos aportará información sobre como facer unha infografía.

Boas prácticas con TIC en Educación Infantil.

Chegamos a un punto clave da asignatura de Novas Tecnoloxías: facer boas prácticas coas TIC nas aulas de Educación Infantil. É obvio que, como docentes, a tecnoloxía axudaranos a atopar cantidade de recursos relacionados coa educación, con novos métodos de ensino e de evaluación, con novos contidos... Considero que este proxecto non está acabado, é un continuo onde o profesorado e os alumnos deben participar de forma constante pois sempre hai cousas novas que aprender ou ensinar.

Agora, en que consistiu a práctica? Cunha pequena guía da profesora podiamos acceder a diferentes páxinas e proxectos relacionados coas boas prácticas con TIC como o Proxecto Abalar ou unha web de recursos tecnolóxicos na educación  que nos deron ideas sobre diferentes usos.
Un pouco infomados xa toca fedellar un pouco nos diferentes buscadores sobre as TIC nas aulas, boas prácticas cos alumnos, ideas en Pinterest, utilizar o botón para pinear desde calquer páxina... para gardalo todo nun taboleiro conxunto (isto será precusor dos proxectos que teñamos como docentes, onde colaboraremos con profes de calquer lugar, tanto no noso colexio como fora del) onde todas as integrantes fumos metendo pins que ampliasen os nosos orizontes neste tema.

 

Podes seguir o noso taboleiro aquí:


Despois de recolectar información e gardar diferentes pines gustaríame citar aquí conceptos ou ideas que considero moi importantes e interesantes. Un deles sería o proxecto de Flipped Classroom, páxinas de guías para as familias sobre as  boas prácticas con TIC (a incorporación das familias á ensinanza e a súa relación coa escola é imprescindible), artigos sobre a educación en países como Finlandia, onde o éxito dos alumnos é máximo e o abandono escolar é mínimo (fixádevos en España o lado de que palabras vai o éxito escolar..), webmixes en symbaloo que agrupan recursos para ensinar coas TIC a ler, a escribir, matemáticas, ciencias... como o uso da tecnoloxía nas aulas mellora a comunicación cos alumnos e axuda a personalizar a enseñanza... En resumo, aquel que diga que as novas tecnoloxías non deberían estar na educación están confundidos.

Seguirei compartindo pins no taboleiro, lendo e comentando nos das miñas compañeiras... as boas prácticas non deberían rematar nunca, non?


Déixovos algúns pins interesantes, botádelles un ollo!

Dous meses de Novas Tecnoloxías.

Estamos xa na metade do cuatrimestre dedicado a esta asignatura, polo tanto, apetéceme facer unha entrada comentando o que fixemos, o que cambiou na miña mentalidade, o meu uso da tecnoloxía...

Vou comezar falando da miña idea das novas tecnoloxías e do meu uso das mesmas. Cando empezamos esta asignatura eu limitábame a usar o móbil para diferentes redes sociais (Twitter, Instagram, Whats app...), é dicir, só consumía datos pero eu case non intervía no fluxo de información. No caso do ordenador a situación era un pelín diferente. Eu xa tiña un blog ademais deste: http://femmepaz.blogspot.com.es/ onde escribo sobre todo poesía. Pese a que o contido sexa completamente diferente eu xa publicaba información e usaba Blogger. Xa coñecía tamén Pinterest, unha web moi útil para gardar e compartir ideas desde a mesma web ou desde outras grazas ao botón do navegador, crear taboleiros públicos ou privados onde organizar as diferentes ideas que nos interesen... Pero a pesar de que xa o coñecía o meu uso era case existente. Agora uso Pinterest para buscar información sobre calquer cousa, sexa académica ou de intereses persoais e compláceme dicir que na maioría das veces atopo o que busco máis rápido que usando buscadores como Google ou Yahoo!. Aquí acaban os meus pobres recursos tecnolóxicos anteriores ás clases prácticas e comezo a saír da miña zona de confort.

Por onde comezo agora? Fareino por Symbaloo, unha páxina que nos permite crear diferentes webmix onde podemos agrupar diferentes páxinas pola temática que nos queiramos. Moi útil cando temos que gardar diferentes fontes de información para un traballo, para o noso PLE... etc. Creo que non fai falta dicir que, por desgracia, non tiña nin idea da existencia desta web.

O seguinte gran descubrimento para min é Feedly, un organizador de blogs que nos axuda a buscar calquer blog sen ter a necesidade de ir ata a propia web. Creo que isto é o que máis estou utilizando ata agora xunto con Pinterest. Feedly serviume para descubrir blogs relacionados coa educación, coa incorporación da tecnoloxía nas aulas cos máis peques, blogs de moda moi relevantes, blogs de noticias... todo o que poida interesarme xusto a un click. Non só me parece útil para clase senón para a miña propia vida e para ampliar a miña cultura. 

Pasando a aplicacións ou webs útiles para o meu futuro nas aulas apetéceme citar Chatterkid e Tellegami para IPad, podedes consultar a entrada que fixen falando delas, e Voki ou Blabberize para ordenador. Todas eles serven para crear imaxes con voz, algo interesante e dinámico nas clases con nenos pequenos que se deixarán cautivar por animais que falen, debuxos propios ou personaxes que eles mesmos poden crear. 

Agora paso a comentar a que, para min, é a aplicación estrela para o IPad dun docente: Toontastic! Fixen xa unha entrada falando do seu uso e da miña práctica co mesmo asi que non me vou repetir dicindo o mesmo, vou destacar que non deberiamos limitar o seu uso con rapaces de primaria ou de infantil, a caso non é necesario impulsar a creatividade ao longo da nosa vida? Por que imos privar a alumnos da ESO ou de Bacharelato a usar aplicacións que saian fora da súa zona de confort con PowerPoint ou similares? Toontastic é moi dinámica e útil para calquer traballo, xa sexa contar unha historia, facer unha curtometraxe, un spot publicitario... Deixemos que a imaxinación dos nosos alumnos voe pero, sobre todo, a nosa. 

Ata aquí a miña reflexión. Volveremos a lernos!

¿Feedly no noso PLE?

Hoxe quero falar dunha web que descubrimos en Novas Tecnoloxías e que me parece moi interesante tanto no ámbito da educación como na nosa vida diaria. Esta web é Feedly, unha páxina que nos permite seleccionar, acceder e organizar como nós queiramos diferentes blogs.
Permítenos clasificar os blogs por categorías como temas ou estilos, gardando os que nos parezan máis interesantes nunha conta propia, tamén podemos ler as publicacións deses blogs sen ter que acceder a eles, o que supón un aforro de tempo considerable.

Desde a miña propia experiencia, grazas a Feedly atopei numerosos blogs relacionados co uso das TIC na educación, algo que antes non vira. Polo tanto, pasa a formar parte do meu PLE.
Vos que pensades? Xa o coñeciades?

Toontastic! Narración dixital?

Seguramente en numerosas ocasións quixemos explicar dunha forma máis dinámica unha unidade didáctica, ou quixemos que os nosos alumnos creasen historias ou traballos dunha forma diferente. Pois ben, estes últimos días descubrimos Toontastic!, unha aplicación de narración dixital moi interesante. 

Claramente, antes de usar a aplicación teremos un traballo previo de chuvia de ideas que nos axude a plantexar a historia, a distribución, os ambientes... Non todo é coller a tablet e grabar!

O seu uso é moi doado, dentro dun esquema de historia que axuda aos nenos a estruturar as narracións imos editando as escenas, escollendo escenarios e personaxes, movendo aos mesmos, grabando voces... Se queremos, tamén contamos con plantillas para debuxar nós mesmos aos protagonistas ou incluso unidades temáticas de personaxes como Halloween, nadal... 

Toontastic, ademais de axudar aos nenos a estruturar narracións ou historias permite engadir a cada escea música asociada a sentimentos concretos que tamén varía segundo a intensidade dos mesmos. Así os nenos poden escoller música dunha felicidade moi grande, de preocupación, de enfado... Abordaremos tamén educación emocional. 

A aplicación tamén inclúe efectos especiais que quizais non poderiamos acadar coas nosas voces humanas. Déixovos aquí a práctica grupal que fixemos coa aplicación, a nosa historia chámase a Princesa Paula.

Mapa mental da miña experiencia en Twitter con Popplet.

Deixovos aquí un mapa mental da miña experiencia en Twitter feito con Popplet, unha aplicación bastante dinámica e visual.
Paréceme moi interesante o uso de aplicacións deste tipo, citemos aquí outras como Mindomo, para organizar de forma esquemática e visual as nosas ideas sobre un tema tanto nos como docentes coma os nosos alumnos. Podemos engadir fotos, videos... cabe destacar tamén a importancia dos códigos de color, que nos permiten ler e entender moito máis fácil todas as ideas e as relacións entre ambas.

Futuros docentes concienciados

Hoxe apetéceme compartir un artículo que amosa unha docena de exemplos do uso sexista da linguaxe dentro da propia RAE. Paréceme relevante destacar o feito de que, sendo nos o proxecto de futuros docentes, debemos usar a linguaxe de forma neutra, sen caer en machismos que pasan desapercibidos na nosa sociedade.

Imos ser persoas que inflúan moitísimo no comportamento e forma de pensar dos nosos alumnos, rapaces que están formando a súa identidade. Debemos pensar moi ben o que dicimos e como o dicimos e incucarlles desde moi novos a idea da igualdade de xénero.

Un posible debate podería ser a incorporación da linguaxe inclusiva nas aulas, que opinades?

Aulas máis dinámicas con ChatterKid e Tellagami

Buscas educar dunha forma máis dinámica aos rapaces? Neste post vemos dúas aplicacións moi interesantes: Tellagami e ChatterKid.
Coa primeira delas, Tellagami, podemos crear un avatar e personalizalo ao noso gusto, así como o fondo no que aparece. Ademais, a nosa creación pode ter a voz que nos queiramos con só grabar un audio. Sobra dicir que para os nenos será entretido crear unha personaxe, facer un traballo animado ou contar unha historia.
A miña practica con Tellagami

Con ChatterKid podemos porlle voz a calquera foto. É unha aplicación moi válida para facer unha presentación de cada neno, unha presentación propia, para contar historias...
Práctica con ChatterKid

Poñede a vosa mente a pensar para máis usos destas aplicacións e compartídeas co resto!
Vémonos!

Quen son?

Tras unha primeira entrada onde tomades contacto coa miña PLE (o meu entorno persoal de aprendizaxe que inclúe todas as ferramentas e servizos que usarei para lograr as miñas metas dentro da aprendizaxe) grazas a todos os enlaces a sitios web que permite almacenar Symbaloo, aquí estou para presentarme.
Chámome Sonia Alonso e son unha rapaza de primeiro do grao de Educación Infantil. Este blog, Nenos Tecnolóxicos, é un dos primeiros pasiños que darei como docente para aplicar as TIC á hora de educar. Aquí compartirei reflexións sobre temario de aula, sobre aplicacións que descubra e considere interesantes ou sobre calquer tema relacionado coa aplicación das TIC nas aulas.
Vémonos moi pronto e esperemos que cada vez que o fagamos o meu consumo das TIC evolucione máis cara á docencia e non cara un consumo vacío!

Ferramentas PLE en Symbaloo

Aquí vos deixo o meu webmix de aplicacións máis útiles no meu entorno virtual e outros que fun creando conforme avanzaban as clases en Symbaloo.